Założycielem Ruchu Światło-Życie jest ks. Franciszek Blachnicki. Urodził się on 24 marca 1921 r. w Rybniku. Prześladowany przez PRL-owski reżim, zmarł na wygnaniu 27 lutego 1987 r. w Carlsbergu (Niemcy). Dziś jest kandydatem na ołtarze. W 1995 r. rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny, który po zakończeniu formalnego etapu w Polsce toczy się obecnie w Rzymie.

Ks. Franciszek walczył z okupantem hitlerowskim w czasie II wojny światowej i został uwięziony w KL Auschwitz. Po wojnie wstąpił do Śląskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie – święcenia przyjął w 1950 r. Był wykładowcą uniwersyteckim, wielkim człowiekiem Kościoła oraz głębokim patriotą. Stał się także duchowym ojcem wspólnoty życia konsekrowanego – Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła.

Z jego inicjatywy powstało dzieło Krucjaty Wstrzemięźliwości, a po jego likwidacji przez władze komunistyczne Krucjata Wyzwolenia Człowieka. Utworzył także Chrześcijańską Służbę Wyzwolenia Narodu oraz Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji Światło-Życie „Marianum” w Carlsbergu. Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Oświęcimskim. Od 2000 r. grób ks. Blachnickiego znajduje się w kościele pw. Dobrego Pasterza w Krościenku n. Dunajcem.

Współzałożycielką Domowego Kościoła była Siostra Jadwiga Skudro urodziła się w Kijowie 17 grudnia 1914 r. (według obowiązującego tam kalendarza prawosławnego 4 grudnia). W wieku 10 lat rozpoczęła naukę w szkole ss. Sacre Coeur w Zbylitowskiej Górze k/Tarnowa, gdzie w 1933 r. zdała maturę. W 1936 r. rozpoczęła postulat w Zgromadzeniu Sióstr Sacre Coeur. Nowicjat przeżywała w Belgii, gdzie 7 marca 1939 roku złożyła pierwsze śluby zakonne. Po wojnie, w 1947 r. s. Jadwiga złożyła śluby wieczyste. Pracowała jako nauczycielka i wychowawczyni dziewcząt w szkołach prowadzonych przez siostry Sacre Coeur – w Warszawie, Poznaniu i Zbylitowskiej Górze. Pełniła również urząd ekonomki. W latach 1969-1972 uczyła się w Studium Rodzinnym w Poznaniu. 

W sierpniu 1972 r. przebywając w Paryżu w domu swego Zgromadzenia trafiła do centrali ruchu Equipes Notre Dame, gdzie zapoznała się z jego założeniami i metodami. Po powrocie Siostra rozpoczęła pracę w sekretariacie Arcybiskupa Kazimierza Majdańskiego, we Włocławku. W 1974 r., na zaproszenie ks. Franciszka Blachnickiego, przyjechała do Krościenka nad Dunajcem na oazę rodzin, by podzielić się swoją wiedzą na temat ruchu Equipes Notre Dame. Po tych wakacjach ks. Blachnicki zaproponował Siostrze Jadwidze współpracę w organizowaniu i prowadzeniu Ruchu Wspólnot Rodzinnych. Władze zakonne wyraziły na to zgodę i od 1. stycznia 1975 roku Siostra podjęła na stałe współpracę z ks. Blachnickim. Zamieszkała początkowo w Lublinie, a następnie w Krakowie uczestnicząc w powstawaniu i tworzeniu gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie, która dziś nosi nazwę Domowy Kościół. Siostra Jadwiga pomagała w zakładaniu wielu kręgów rodzin, prowadziła rekolekcje, tłumaczyła i opracowywała materiały formacyjne dla Domowego Kościoła. Od 1975 roku uczestniczyła w redakcji pisma formacyjnego „Domowy Kościół. List do wspólnot rodzinnych”. W 1990 r. zamieszkała w domu zakonnym w Warszawie, jednakże niemalże do ostatnich chwil życia w dalszym ciągu uczestniczyła w życiu Domowego Kościoła, prowadząc rekolekcje i biorąc udział w licznych spotkaniach DK. W 2007 r. na IV Światowym Kongresie Rodzin w Warszawie, została szczególnie uhonorowana za długoletnie zaangażowanie w służbę pomocy rodzinie.

(opracowano na podstawie informacji zgromadzonych w archiwum DK w Krościenku) - źródło: www.dk.oaza.pl