Nasze rekolekcje rozpoczęliśmy Mszą Świętą, która pokazuje jak ogromna jest miłość Boga względem każdego z nas. Na pierwszej konferencji ksiądz Rafał Arciszewski przybliżył nam pojęcie Darów Duchowych. Są one uzewnętrznieniem Ducha Świętego, znakiem Ewangelizacji, mające na celu budowanie wspólnoty. Dowiedzieliśmy się, że bez miłości, jedności, a przede wszystkim bez obecności Trójcy Świętej nie jesteśmy w stanie zbudować dobrej i trwałej wspólnoty. Nasz pierwszy dzień zakończyliśmy kompletą oraz adoracją Najświętszego Sakramentu. Możliwość oglądania Boga twarzą w twarz w Najświętszym Sakramencie jest najlepszą okazją, by móc dziękować, przepraszać, prosić i uwielbiać Boga w tym wszystkim, co nas spotyka. Wtedy  możemy porozmawiać z Nim jak z przyjacielem. Nowy dzień rozpoczęliśmy jutrznią. Diakon Karol Godlewski podczas szkoły biblijnej przybliżył nam postać Świętego Pawła. W trakcie swojej konferencji przytoczył słowa papieża Franciszka: „Bóg spojrzał ze zmiłowaniem i powołał”. To zdanie bardzo zapadło mi w pamięć i dotknęło mnie, ale myślę, że także wszystkich pozostałych, ponieważ możemy odnieść je do nas samych-animatorów, których Bóg powołuje, by służyli drugiej osobie. Rozmawialiśmy także o encyklice św. Jana Pawła II „Dominum et vivificantem”, która została poświęcona Duchowi Świętemu. W oparciu o encyklikę rozmawialiśmy o tym, kim jest Duch Święty, jak bardzo pomaga każdemu z nas w codzienności i co robić, by nim żyć. Namiot spotkania był kolejną okazją to bardzo bliskiej i osobistej rozmowy z Panem Bogiem. Kulminacyjnym punktem dnia była Msza Święta, w której Bóg daje nam samego siebie żywego i prawdziwego. Oprócz konferencji ćwiczymy się także w sferze psychologiczno-społecznej, ponieważ jako animatorzy musimy umieć się komunikować i rozumieć innych. Podczas warsztatów psychologiczno-pedagogicznych odgrywaliśmy krótkie scenki, które miały nam pokazać jak ważna jest umiejętność przekazywania informacji zwrotnej czy konstruktywnej krytyki. Są to bardzo ważne zagadnienia, które my jako animatorzy musimy w sobie kształtować. Ruch powinniśmy poznać także od strony technicznej. Na tym zjeździe rozmawialiśmy o Oazie Nowej Drogi drugiego stopnia. Dowiedzieliśmy się, że podczas tych rekolekcji głównymi tematami, na których powinniśmy się skupić są Trójca Święta, Maryja oraz relacje międzyludzkie. Oczywiście nie zabrakło także czasu na spędzenie go z drugą osobą. W wolnych chwilach wspólnie bawiliśmy się, graliśmy w gry czy po prostu dzieliliśmy się swoją wiedzą i doświadczeniami. Drugi dzień zakończyła szkoła modlitwy, którą poprowadził ks. Michał Urban. Była ona poświęcona modlitwie w Duchu Świętym. Na początku ksiądz przekazał nam informacje teoretyczne, a następnie wspólnie modliliśmy się przed Najświętszym Sakramentem. Niedzielę rozpoczęliśmy od spotkania z Panem Bogiem-Eucharystii. Wysłuchaliśmy już ostatniej podczas tego zjazdu konferencji dotyczącej Diakonii Muzycznej Ruchu Światło-Życie. Usłyszeliśmy nam czym jest diakonia muzyczna, jaki powinien być animator muzyczny. Poruszony został także aspekt pieśni podczas Eucharystii. Dowiedzieliśmy się jak ważny jest dobór pieśni na Mszy Świętej oraz jak ważne jest dobre przygotowanie do bycia animatorem muzycznym. Niestety nasz zjazd dobiegał już końca. Nadszedł czas pożegnania i czekania z niecierpliwością na kolejne spotkanie. Podczas każdej szkoły animatora można w niesamowity sposób doświadczyć wspólnoty, dobroci ze strony drugiej osoby, wsparcia, rozmowy, radości czy po prostu zwykłego uśmiechu. Jest to także czas duchowego wzrostu oraz przygotowania do bycia animatorem. Te wszystkie treści, które słyszymy na szkole animatora czynią nas jeszcze bardziej gotowymi do pełnienia służby animatora. Umacniają nas w przekonaniu, że droga, którą wybraliśmy jest słuszna i powinniśmy dalej nią podążać. Diecezjalna Szkoła Animatora to czas poszerzenia naszej wiedzy oraz duchowości, a także niesamowite doświadczenie wspólnoty.